Op volwassen leeftijd ontdekken dat je hoogbegaafd bent, is vaak de start van een emotionele ontdekkingstocht. Het verdiepen in de materie leidt bij velen tot een intensief reflectieproces. Op het moment dat je vanuit het hoogbegaafdheidsperspectief naar je eigen geschiedenis gaat kijken, kun je je af gaan vragen of je jezelf eigenlijk wel kent, of je wel bent wie je dacht te zijn. 

Al op zeer jonge leeftijd voelen hoogbegaafden dat ze ‘anders’ zijn en creëren onbewust coping strategieën om zich staande te houden. In veel gevallen komt dit neer op het proberen aan te passen aan anderen. Dit lijkt ook welhaast de enige optie in een omgeving waarin jij degene lijkt te zijn die als enige anders denkt, anders voelt en anders beleeft. Het gevolg van jarenlang onbewust aanpassen, is dat je geleidelijk aan het contact met je eigen identiteit kunt verliezen. 

Het langdurig gedwongen worden te verblijven in een omgeving waarin niet voldaan wordt aan behoeften als verbinding, gezien en begrepen worden, kan er ook toe leiden dat het autonoom zenuwstelsel in een staat van permanente onveiligheid en waakzaamheid terechtkomt, wat op den duur kan resulteren in chronische pijnen of ziekten. 

Of wellicht hoor je bij een van de vele hoogbegaafden die tijdens hun schoolgang - door gebrek aan passend onderwijs - hun capaciteiten niet hebben kunnen verzilveren, met alle gevolgen voor hun werkende carrière van dien.

Al met al bestaat de kans dat jouw leven er heden ten dage niet uitziet zoals je eigenlijk graag zou willen.  Hoogbegaafde volwassenen die hun toevlucht zoeken in de ggz voelen zich daar geregeld (wederom) niet begrepen, voelen zich wederom de pijnlijke uitzondering, en komen van de regen in de drup terecht. Oorzaak is het werken vanuit de dsm-5, waarin hoogbegaafdheid en hoogsensitiviteit niet voorkomen, aangezien het geen aandoeningen zijn. Het zijn de specifieke hb-persoonlijkheidstrekken in combinatie met het gebrek aan hb-kennis en wijdverspreide misvattingen die het zoekproces en het indiceren van psychotherapie bemoeilijken en kunnen leiden tot misdiagnoses en - daaruit voortvloeiend - onjuiste begeleiding. 

Hoogbegaafdheid gaat gepaard met bepaalde zijnskenmerken die een grote invloed hebben op de ontwikkeling van je persoonlijkheid en visaversa. Het is essentieel dat de weg van introspectie begeleid word door iemand die kijkt vanuit de bril van hoogbegaafdheid en – bij voorkeur – zelf ook hoogbegaafd is. Juist vanuit kennis van en begrip voor de hb-zijnskenmerken kan gekeken worden naar de invloed hiervan op jouw persoonsontwikkeling en op de gebeurtenissen in je leven. Wat zijn jouw overlevingsmechanismen? Welke overtuigingssystemen liggen aan jouw denken & doen ten grondslag? Wat heeft het niet gezien zijn van jouw hoogbegaafdheid gedaan met jouw zelfbeeld? Het is een proces van gaan herkennen en  loslaten van coping mechanismen en belemmerende overtuigingen, van laagje voor laagje afpellen wie je niet bent om vervolgens te gaan ontdekken wie je wél bent en daar voluit naar durven te gaan leven.

In coachingstrajecten zet ik naast mijn ervaringsdeskundigheid ook een uitgebreide toolbox in van  kennis op het gebied van hoogbegaafdheid, ontwikkelingspsychologie, klinische psychologie, neurodiversiteit, trauma, Acceptance en commitment therapy (ACT), introspectie, energetisch werk en gedragscoaching. Graag begeleid ik je - vanuit gelijkwaardigheid, vertrouwen en jouw autonomie – op jouw persoonlijke  ontdekkingstocht.